1 Haziran 2016 Çarşamba

Başkalarının hayatı

Sayfa 10
Yorgun bir halde girdi evine, kendini kanepenin üzerine bıraktı. Başı ağrıyordu. Yüzün üzerinde görüşme yapmıştı. Tersleyen müşterileri yanıtlamaya çalışınca görüşmeler uzun sürüyor, günlük performans hedefini tutturamıyordu. Hep beni buluyor diye düşündü. İki gün sonra sevgilisiyle birlikteliklerinin birinci yıldönümünü kutlayacaklardı. Umarım unutmaz dedi kendi kendine, uykuya daldı. Sevgilisinin o esnada en beğendiği elbiseyi almaya çalıştığını bilmiyordu.

İki gün sonra birlikteliklerinin yıl dönümüydü. O elbiseyi bir tek bu sitede bulabilmişti ama siparişi veremiyordu bir türlü. Son adımda "Lütfen bekleyiniz" yazısı çıkıyor, ne kadar beklerse beklesin işlem tamamlanmıyordu. Hep beni buluyor diye düşündü. O esnada sitede hiç bir kullanıcının sipariş veremediğini bilmiyordu.

Artık ekrandaki tüm harfler birbirine karışmaya başlamıştı. Tüm gün aralıksız çalışmış, resmi mesai süresi biteli bir kaç saat olmuştu. Devreye almaya çalıştığı yeni özelliğin yük testlerini ne yaptıysa bitirememişti. Test bir aşamada kilitlenip kalıyor, testi yeniden başlatması gerekiyordu. Artık daha fazla devam edemeyecekti. Gündüz bir de bankadan aramışlar, sıkı bir kavga etmiş, ağzına geleni söylemiş yine de siniri geçmemişti. Başı ağrıyordu. Hep beni buluyor diye düşündü. Yeni özelliği devreye aldı, testini yarın tamamlarım artık dedi kendi kendine. Şirketin iki hafta önce satın aldığı tüm sunucularda, işlemcilerdeki üretim hatasından kaynaklanan aynı sorunun yaşandığını bilmiyordu.

Dünyanın en büyük işlemci üreticilerinden birinin fabrikasında çalışıyordu. Her gün binlerce işlemci üretiyor, dünyanın dört bir yanına gönderiyorlardı. Otomatize edilmiş testleri yapıyor, testi geçemeyen ürünleri ayırıyordu bir kenara. Artık kendisi de otomasyonun bir parçası gibiydi, neredeyse düşünmeden yapıyordu işini. Ve bu sırada başka bir çok şey düşünüyordu; hayatını, eşini ve çocuklarını, başka bir ülkeye gitmeyi, intihar etmeyi. Ama en çok da elinden geçen işlemcilerin hikayelerini hayal etmeyi seviyordu; kim bilir nerelerde, ne işler yapan bilgisayarlarda kullanılıyordu. Eşinin çalıştığı tekstil atölyesinde diktiği elbiselerin daha fazla rağbet gördüğü aklına gelmiyordu hiç.

Çetin Ceviz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder